20/MAYIS/ 2012-KAMERUN-

Çiçekler çoktur ama , GÜL bir başkadır.

İnsanlar çoktur ama, DOST bir başkadır.

Rojhat AVŞAR’ da benim için öyleydi.

Dostluğumuzun başlamasından  sonra birbirimizi  hiç bırakmadık. Hatta ben  Afrika kıtasına gelmiş olmama rağmen hiç ayrılmadık. Sürekli, görüştük. Oda zaman zaman yanıma geldi. Ama içindeki  insana dair sevgi ile geldi. Merhameti ile geldi, vicdanıyla geldi , herkese verdiği umutlarıyla geldi.

Kamerun’daki  yetimlere, biçarelere ve yalnızlara el uzattı. Onların derdi ile dertlendi çözüm yolları aradı  kendince . 20 Mayıs.2012 de 1 haftalık bir ziyaret ile Kamerun’daydı. Bu onun ikinci gelişi idi… 1 Hafta sonunda sevgi ve merhamet  tohumları ekerek gitti ..

O giderken biz sadece arkasından baktık. Bir şey diyemedik. Sözler boğamıza düğümlendi.

Meğer bu onun son gidişi bizim de onun ardından  son bakışımız imiş.

28.Ocak.2014 tarihinde , elim bir olay sonrası vefat etti. Oysa ki tam iki hafta önce  Kamerun’a gelmesi ile ilgili planlar yapıyor , neler yapabileceğimizi konuşuyorduk. Dertliydi. Ama derdi  yine yetimlerdi, gariplerdi, kimsesizlerdi. Bir şeyler yapmanın , yapabilmenin umudunu taşıyordu. Ama olmadı.  Rojhat’ ı beklerken , vefat haberini aldık. Yıkıldık.. Onu kalbimize gömmek zorunda kaldık.

Ektiğin sevgi ve merhamet  tohumları  şimdilerde   yeşeriyor.

Kabrin pür nur , makamın Cennet olsun..

Unutulmayacaksın DOSTUM..